v نظریه بالبی و اینزورث درباره دلبستگی انسانی
بالبی
بالبی تصور کرد که کودکان به این علت نمی توانند عشق بورزند که در اوایل زندگی،
فرصت ایجاد یک دلبستگی محکم به مادر نماد رااز دست داده اند.
در آغاز ، پاسخدهی اجتماعی کودکان تصادفی است (به هر چهره ای لبخند میزنند و با رفتن هر کس، گریه میکنند.)
کودک آدمی،به عنوان محصول تکامل، به بودن در کنار والد یا کسی که از او نقش پذیرفته است، نیازی غریزی دارد.
مراحل دلبستگی :
1- پاسخدهی نامتمایز به انسان ها ( تولد تا 3 ماهگی):
نوزادان در خلال 2 یا 3 ماهه ابتدایی تولد، انواع پاسخ ها را به افراد از خود نشان میدهند؛ ولی معمولا پاسخ آنها، به صورت روش های مشابهی است.(استثناهایی همچون توانایی نوزاد برای شناسایی صدای مادر وجود دارد.)
نوزادان درست پس از تولد، دوست دارند که به صداهای انسانی گوش دهند و به صورت انسانها نگاه کنند.
نوزادان در خلال سه هفته اول تولد یا پس از آن، معمولا وقتی دارند به خواب میروند، گاه با چشم بسته لبخند میزنند. این لبخندها هنوز اجتماعی و معطوف به افراد نیستند.
در 5 یا 6 هفتگی، پرشورترین لبخندهای اجتماعی آغاز می شود. از تقریبا یک هفته قبل، نوزاد به صورت ارادی به چهره خیره میشود، انگار که بخواهد آنها را وارسی کند، سپس کاملا لبخند میزند.
متن فوق برگرفته از متن اصلی می باشد/.
این بسته شامل موارد زیر است :
فایل: PDF
زبان: فارسی
توضیحات: دارد - 3 صفحه
قیمت: رایگان
دانلود فایل 1: متن اصلی / 444کیلوبایت
